اثربخشی آموزش حل مسئله، مدیریت خشم بر سبک های تربیتی، پرخاشگری و شادکامی مربیان پیش دبستانی

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله و مدیریت خشم بر سبک­های تربیتی، پرخاشگری و شادکامی مربیان پیش دبستانی انجام گرفته است. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون تک­گروهی است. برای این منظور ۴۸ نفر از مربیان زن پیش­دبستانی شهر تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند و مقیاس روش­های تربیتی معلمان، سیاهه احساس خصومت ردفورد - ویلیامز و سیاهه شادکامی آکسفورد را تکمیل کردند. سپس در معرض مداخله آموزش روش حل مسئله و مدیریت خشم قرار گرفتند. یافته­ها: نشان می­دهند که شرکت در کارگاه­ها، به افزایش میانگین خرده مقیاس حل مسئله و کاهش میانگین دیگر خرده مقیاس­­های سبک­های تربیتی گروه نمونه شده است. هم چنین نتایج آزمون اثر بین آزمودنی­ها نشان داد پیش آزمون و پس آزمون در کلیه خرده مقیاس­های روش­های تربیتی تفاوت معناداری دارند. مقایسه اثربخشی آموزش ارائه­ شده در خرده مقیاس های روش های تربیتی نشان می­دهد بالاترین اندازه اثر آن بر خرده مقیاس حل مسئله بوده است. هم چنین در مرحله پس آزمون میانگین خصومت و شادکامی به طور معناداری کاهش و افزایش یافته است. نتیجه­گیری: بنابراین، می توان نتیجه گرفت برای افزایش شادکامی، کاهش خصومت و هم چنین بهبود روش­های تربیتی می­توان از مداخلات مورد استفاده در پژوهش حاضر سود برد.